Jest to powszechnie znane, że antybiotyki są często wykorzystywane w terapii bakteryjnego zapalenia zatok. Charakterystyczne objawy takiego stanu, jak zatkany nos, intensywny ból głowy podczas schylania czy ból zatok, często współwystępują z wysoką gorączką i ropnym katarem. To właśnie po ocenie tych symptomów lekarz decyduje o doborze odpowiedniego antybiotyku – najczęściej jest to amoksycyklina, makrolid lub cefalosporyna.
Zapalenie zatok przynosowych to bolączka wielu osób, zarówno dzieci, jak i dorosłych. Stan ten jest spowodowany zapaleniem błony śluzowej nosa i zatok przynosowych i charakteryzuje się różnorodnymi symptomami. Może to być uczucie blokady czy niedrożności nosa, obfity wodnisto-śluzowy lub ropny wyciek z nosa, ból twarzy odróżniany jako ból zatok, pogorszenie funkcji węchu czy ból i tkliwość okolic oczu, czoła i policzków.
Wszystkie wymienione symptomy są kryteriami rozpoznawania ostrego zapalenia zatok przynosowych. W praktyce jednak, infekcja zatok może objawiać się szeregami innych dolegliwości. Pacjenci często skarżą się na uczucie drapania w gardle, towarzyszącemu zaczerwienieniu, kaszlu i chrypce, bólu gardła, ucha czy głowy, złym samopoczuciu, uczuciu rozbicia ciała, gorączce lub stanie podgorączkowym. Problemy z zatokami mogą przynosić także nieprzyjemny zapach z ust czy zaburzenia smaku. Leczenie tych przypadłości opiera się najczęściej na antybiotykach, ale wybór metody jest uzależniony od przyczyny choroby. Bakterie Streptococcus pneumoniae i Haemophilus influenzae są najczęstszymi sprawcami infekcji – odpowiadają one nawet za 70% bakteryjnych infekcji zatok – w takich przypadkach kuracja antybiotykowa jest zazwyczaj pierwszym krokiem terapii.