Pod koniec jesieni, w naszych lasach i parkach pojawiają się charakterystyczne goście – jemiołuszki. Te niepozorne ptaki są często dostrzegalne dopiero po usłyszeniu ich specyficznego odgłosu. Choć wielu uważa, że ptaki typowe dla naszego kraju opuszczają go na zimę, przenosząc się do cieplejszych regionów, jemiołuszka jest wyjątkiem od tej reguły. Na okres zimy przylatuje do Polski, traktując nasz kraj jako swoisty azyl, gdzie może bezpiecznie przetrwać zimę.
Zjawisko to jest szczególnie widoczne podczas przylotu jemiołuszki zwyczajnej. Najczęściej odbywa się to w listopadzie, choć czasami można zaobserwować je już pod koniec października. Niewielkie stada tych ptaków, składające się nawet z kilkudziesięciu osobników, pojawiają się na drzewach. Jemiołuszki są stosunkowo małe – ich długość ciała wynosi nieco ponad 20 cm (6 cm wraz z ogonkiem), a rozpiętość skrzydeł to 35 cm. Wielkością przypominają nam dobrze znane szpaki.
Odzież, którą nosi jemiołuszka, jest dość gęsta, co pomaga ptakom przetrwać w niskich temperaturach. Dominującym kolorem upierzenia jest brązowo-szary. Z daleka można dostrzec biało-czerwone lusterko na skrzydłach oraz czarno-żółty poziomy pas na końcu ogona. Spód ogona ma kolor czerwonobrązowy. Czarna pręga przebiega przez oko, a pod krótkim, grubym dziobem znajduje się czarny „śliniak”. Na szczycie głowy wyróżnia się wyraźny trójkątny czub z szarobrązowych piór. Zarówno samce jak i samice są bardzo podobnie ubarwione.
Wierzchołki lotek ramieniowych jemiołuszki są intensywnie czerwone, jakby pokryte błyszczącym lakierem lub plastikiem. Zaobserwowano, że starszy samiec ma więcej takich czerwonych elementów na skrzydłach.
Jemiołuszki formują monogamiczne pary. Wyprowadzają jeden lęg rocznie, zwykle między majem a czerwcem. Gniazda umieszczają na konarach drzew iglastych lub liściastych, na wysokości od 3 do 15 metrów nad ziemią. Gniazdo ma formę niewysokiej, szerokiej czarki o grubych ściankach, wykonanej z gałązek świerkowych lub brzozowych. Wyściółkę stanowią porosty (najczęściej chrobotek reniferowy), trawa, skrzyp, puch roślinny, mech i pióra.
Samica jemiołuszki składa od 4 do 6 niebieskawych lub czerwonawych jaj pokrytych rzadko rozmieszczonymi, brązowymi i czarnymi plamami. Jaja wysiaduje przez około 14 dni. W tym czasie samiec zajmuje się zdobywaniem pokarmu. Młode bardzo szybko rosną i już po dwóch tygodniach są gotowe do opuszczenia gniazda.